Hoe vaak maak jij jou keuze?

Dit blog schrijf ik op persoonlijke titel en het lezen ervan is niet verplicht...

Afgelopen week las ik een bericht op sociaal media van een horecaondernemer die vast zat in het maken van keuzes. Zat want hij heeft een wijs besluit genomen… Een prachtig bedrijf op een idem locatie. Een ras ondernemer die de hele dag zijn bedrijf uitstraalt. Natuurlijk in de afgelopen 500 dagen een enorme dreun opgelopen, maar hij en zijn familie en team komen er bovenop, dat is zeker. Zijn keuze? Hij heeft gecommuniceerd dat het bedrijf meer aandacht gaat besteden aan zijn doelgroep en de corebusiness. Met andere woorden: Hij heeft zijn verdienmodel onder de loep moeten nemen en hiernaar gehandeld. Zo een “move” vinden de consumenten niet altijd leuk, volgens meerdere reacties na zijn bericht.

Ik vind het gewoon heel stoer en getuigen van een goede ondernemersgeest. Het gaat hierbij niet om het feit dat je de andere markt waar je afscheid van neemt niet serieus neemt. De coronapandemie heeft heel veel ondernemers en mijzelf aan het denken gezet over wat nu hierna. Ook ik vind dat je altijd keuzes moet maken over hoe je je eigen bedrijf in de markt zet. Er is zoveel aanbod in elke branche, en iedereen wil zijn boterham verdienen. Duidelijkheid is dus geboden en niet alleen maar voor je relaties en potentiële klanten. Het creëert duidelijkheid en plezier voor iedereen. Want de ondernemer anno 2021 moet nog veel langer door dan hij wellicht drie jaar geleden dacht. Hij moet dus plezier houden in zijn vak. Het gevoel niet verliezen dat omzet zeker geen winst is. En het allerbelangrijkste: Het plezier bij de uitvoering van je bedrijf moet er elke dag zijn.

Ondernemerschap is naar mijn oordeel een vrij beroep. Vrij in de zin van ook keuzes kunnen maken die wellicht zeer snel tot een positief resultaat kunnen leiden. Na 24 jaar ondernemerschap wordt het, nee is het elke dag weer de vraag waar gaan “we” heen. Het werk is nooit af en als er één ding moeilijk is dan is dat altijd vasthouden aan je visie….

De Horecaondernemer heeft mij zeker aan het denken gezet, want ook in mijn bedrijf moet ik nu keuzes gaan maken. Een 500 dagen pandemie, een vier maanden onbereikbaarheid beleid van de Gemeente Arnhem zonder enige compensatie? Meer voor mijn relaties zorgen? Niet nodig die komen niks tekort aan aandacht. Het ont en verzorgen zit in mijn DNA en maakt mij in ieder geval blij.. Wat bied ik mijn relaties aan? En vooral de manier waarop. Mijn keuzes gaan de komende maanden ook plaatsvinden. De kunst is dan wel dat je probeert dit duidelijk te communiceren zodat iedereen dit begrijpt. Een zaak die de genoemde horecaondernemer perfect en in Jip en Janneke taal heeft verwoord. Er blijven altijd mensen die zo een keuze niet hoeven te maken, en dat is maar goed ook want anders zijn er straks 17 miljoen ondernemers in ons land.

Keuzes? Je maakt ze wellicht meerdere keren per dag. Maar de impact die dit in een onderneming kan hebben is enorm. Maar noodzakelijk, om jezelf in de ondernemersspiegel te blijven bekijken en waar nodig bij te stellen en overall plezier blijven houden in je onderneming, juist nu!

Een mooie zomertijd gewenst en wellicht tot ziens bij Tax Wijn!

Als het nog een keer tegen zit…

Dit wijnblog schrijf ik op persoonlijke titel en het lezen ervan is niet verplicht...reageren? Leuk en dat mag altijd....

Je bent al 23 jaar ondernemer. Nee geen winkelier of detaillist. Dat “doen” we ook, maar de kern van het verhaal blijft ondernemen.

Wat is het verschil zou je jezelf kunnen afvragen. Nou dat is naar mijn mening een heel groot verschil. Het is midden in deze pandemietijd toch elke dag een uitdaging om je bedrijf op orde te houden, ondanks dat wij niet te maken hebben gehad met een verplichte sluiting dit jaar. De bezoekers kwamen niet zo gemakkelijk meer binnen in de winkel, begrijpelijk. Persoonlijke contacten waren uit den boze.

Dus moesten we gaan omdenken ofwel anders gaan denken. Digitaal veel tijd besteden aan je vaste en potentiële relaties. Dat kost veel tijd. Een webwinkel bijhouden, een nieuwsbrief maken, WhatsApp groepen maken. Soms had ik het idee dat er in één dag maar uit 12 uren bestond. Toch bleek de methode van omdenken te werken. Het contact met de relaties bleef in stand en zelfs oudere relaties die de leeftijd hebben van 80 plus kregen ineens de handigheid om online via onze webwinkel hun drankjes te bestellen. Tot zover was er controle over ons bedrijf en dan is het fijn dat je ondernemers energie werkt.

De vaccins komen eraan of u hebt deze al tot u genomen zodat de stap naar een fysieke winkel weer plezierig kan worden.

De gemeente Arnhem, waar ons bedrijf gevestigd is, voert een groots infrastructuurplan uit betreffende de vervanging van o.a. de riolering. Dat is nodig en dat ontken ik ook niet. Maar….

De toegangsweg tot onze winkel, de enige winkel in de straat, is al weken onbereikbaar, sterker nog, dit gaat nog 6 weken duren. De communicatie voorafgaande aan mij als bedrijf was niet anders dan de a4tjes die vanaf maart jl. in de brievenbus werd bezorgd. Er waren natuurlijk al een jaar terug inloopavonden over het project georganiseerd, maar goed als ondernemer ontschiet je ook wel eens iets. Natuurlijk hebben alle bewoners van de straat hier last van. Maar zij zijn niet afhankelijk van bezoekers c.q. kopers.

Hoe ga je hier als ondernemer mee om? Dat valt nog niet mee.

De eerste twee weken voelde ik mij gevestigd op een onbewoond eiland en er kwam geen clientèle naar ons bedrijf, dat kon ook niet we waren immers niet bereikbaar. Via de wethouder van Economische zaken toch maar even contact gezocht met de verantwoordelijke ambtenaar. Hij, in dit geval, begreep uitstekend mijn situatie maar kon voor mij niks meer betekenen dan het aanleggen van wegbewijzering om zo klanten naar ons bedrijf te begeleiden.

Al met al een casus waar je mee moet dealen en moet kijken hoe je bedrijf 7 weken op de rit te kunnen houden. Sterker nog elke Mkb’er weet dat, als eenmaal de loop uit de zaak is ben je toch wel maanden bezig om deze er weer in te krijgen. Mensen blijven gewoontedieren…

Toch heeft elk nadeel ook zeker een voordeel! Door deze pandemie hebben wij digitaal een mooie aansluiting bij dé liefhebbers van lekkere wijn. De Tax webshop is gemaakt voor onze doelgroep nee eigenlijk voor iedereen die van lekkere wijnen en whisky’s houden, en zij weten ons al goed te vinden. Want zoals ik in mijn vorige blog al heb verteld is het winkeltje spelen naar mijn mening voorbij en is juist de combinatie van digitaal en fysiek enorm belangrijk geworden.

Al zit het nog een keer extra tegen – ik merk dat je steeds handiger wordt om oplossingen te vinden. In ieder geval zijn wij met kunst en vliegwerk weer enigszins bereikbaar en geopend op de vrijdag en zaterdag vanaf 10.00 uur.

Leuk u weer “live” te kunnen ontvangen. U prefereert liever uw aankoop online? Dat wordt niks minder gewaardeerd!

Graag tot ziens bij Tax Wijn,

Erik Tax

De vorst zit niet alleen in de grond!

Dit wijnblog schrijf ik op persoonlijke titel en het lezen ervan is niet verplicht...reageren mag altijd.

We zitten alweer ver in april, het voorjaar zit in de lucht al is het nog wat fris.

Over fris gesproken: Ook in Frankrijk houdt de natuur flink huis!

De afgelopen week heeft het ook en France in de nachten dramatisch flink gevroren. Een deceptie voor o.a. de wijnbouwindustrie, want de jonge uitloop van de druiven kunnen hier zo slecht tegen! Diversen media hebben hieraan aandacht besteed.

https://www.ad.nl/buitenland/van-franse-wijngaarden-is-80-procent-getroffen-door-vorst~a78b5db1/

80% van de druiven zijn gewoon kapot gevroren in deze periode. Wat betekent dit voor de jaargang 2021? Je zou denken niet veel soeps en mega hoge prijzen. Dat valt nog te bezien.

Kijk, de massa van veel druiven maakt het mogelijk om voor een redelijke prijs veel wijn te genereren als wijnboer. Echter in de wijngaard in een “normaal” jaar wordt er ook tijdens de groei flink gesnoeid in het aantal druiven. Waarom? Een druivenplant kan nu eenmaal een beperkte hoeveelheid vocht en andere stoffen opnemen. Dus als je drie kilo hebt hangen aan de stok of 1 kilo. Bij deze laatste hoeveelheid bevatten de druiven meer smaakstoffen en vocht. Dus de wijnboer kiest er altijd voor om rigoureus te snoeien temminste als het de boer en bedrijf is die voor goede kwaliteit gaat.

Het kan altijd gebeuren: een mindere oogst in kwantiteit. Maar let op: Nu al begint het spel van de “markt”. Hoge prijzen, er is niet veel enz. enz. Een mooie manier om de oudere oogsten snel te verkopen? Naar mijn mening wel. De kelders liggen vol, ook Frankrijk zit in een stevige Lock down en er gebeurt in de plaatselijke restaurants en hotels ook zero! Laten we dus maar afwachten wat een komend groeiseizoen gaat brengen. Het kan alle sinds nog meevallen. Wat niet meevalt is dat de huidige periode waarin wij nu verblijven ook wel de economisch en zakelijke vervelende kanten kent. Hierbij heb ik het over de wijnboer die de laatste jaren enorme bedragen heeft geïnvesteerd in zijn nieuwe wijngaarden. Veelal gefinancierd met banken, er gaan verschrikkelijke hoge bedragen in om. Zo ook een wijnhuis in de Noordelijke Rhônestreek. Van een kale berg in 10 jaar opgebouwd tot een top Domaine met vreselijk mooie wijnen, ik verkocht deze heel graag, wat een kwaliteit.

De ontwikkeling van een wijngaard kost een vermogen!

Uniek in zijn soort, biologisch en met zo veel visie en passie gemaakt. Je proeft dit in elke slok.

Ondanks zijn prijs gewoon te goedkoop voor dit alles in de fles maar 8 keer de gemiddelde flesprijs naar Nederlandse maatstaven maken het een uniek product waar er een aantal flessen i.p.v. dozen over de toonbank gaan. Dit geldt eigenlijk voor het gehele gamma van deze wijnboer. Het bekende virus gooit dan wel heel veel roet in zijn ambachtelijke leven.

De investeringen in o.a. de wijngaarden zijn niet van de lucht en een vierkante meter wijngaard op een toplocatie c.q. ligging is eigenlijk niet meer te betalen. Sterker nog, wil je een stukje wijngaard erbij dan moet het worden “gegund” door de andere wijnboeren.

Ook en France ligt de plaatselijke markt totaal stil. En als de banken dan eisen dat de nog aanwezige voorraad ten gelden moet worden gemaakt is het hek van de dam.

Om dit soort wijnen dan snel in de markt te krijgen en dus cashflow te creëren is een negociants (handelaar) de beste oplossing. En hier zit de kink in de kabel. Deze “goedbedoelde” Negociants heeft ook een mobiele telefoon vol met nummers van relaties en verkooppunten. Hij verkoopt gewoon door en de wijnboer weet bij god niet meer waar zijn wijnen blijven. Alle ambacht en passie wordt ter grabbel gelegd.

Dit wijnhuis werd geïmporteerd door de “neus” van de Nederlands wijn inkoopmarkt. Een eenmansbedrijf die uitsluitend biologische wijn naar Nederland haalt, maar altijd van topniveau. Wij verkochten graag deze wijnen, maar om de rug van deze importeur om heeft het wijnbedrijf “moeten” kiezen voor een ander afzetkanaal. Niet netjes maar wel te begrijpen.

De wijnen staan nu uitgestald zonder enige kennis in een horeca groothandel c.q. supermarkt. Tussen heel veel andere flessen en zonder enige voorkennis.

Dus ook hier hebben we te maken met de naweeën van een slechte tijd. Wijn creëren is één, het verkopen en ver markten met visie op lange termijn is twee. De genoemde wijnen hebben een verhaal, een beleving, zoveel dat u er wellicht het water van in de mond gaat lopen. En dat is nu precies wat wij willen bereiken. Want wijn geeft gezelligheid, verbroedering, en is heel gewoon spannend om samen in de volgende “vrije” tijd met elkaar te beleven! Wel even een kwaliteitsfles schenken.... dat dan weer wel….

Graag tot ziens bij Tax Wijn,

Erik Tax