Wijn is een wonderbaarlijk natuurproduct. Want hoewel alle wijn eigenlijk ‘gewoon’ vergist druivensap is, maken de plek waar de druif groeit en wat de wijnmaker er mee doet het verschil. Wijn is nooit hetzelfde en smaakt nooit hetzelfde. Werken met wijn is dan ook een voortdurend avontuur, een reis vol met lessen en ervaringen. En die lessen zijn toepasbaar op alle aspecten van het leven, u mag het met recht levenslessen noemen.
Om te beginnen het verschil tussen uiterlijke verschijningsvorm en inhoud. Ofwel: ‘don’t judge a book by its cover’. Het etiket en uiterlijk van een fles zegt helemaal niets over de inhoud, smaak en kwaliteit van de wijn. En zeg nu eens eerlijk, hoe vaak hebt u een inschatting gemaakt van mensen op basis van hun uiterlijk waarbij die inschatting niet bleek te kloppen? Precies.
En wat te denken van een oordeel dat we kunnen vellen over situaties in filmpjes die we voorbij zien komen op de social media? Ontdaan van alle aanleiding en context is het makkelijk oordelen. Beseffen we wel hoe belangrijk het is het totale verhaal te kennen en niet te snel tot een conclusie te komen? Witte wijn die heel erg koud is of gedronken uit een plastic glas komt niet tot zijn recht en smaakt vlak en waterig. Diezelfde wijn laat veel meer geur en smaak vrij komen bij de juiste temperatuur en het type glas is sterk van invloed op de beleving.
Welke levensles is er te trekken uit het drinken zelf? De vraag doet zich voor nu we in Dry January zitten. Het wordt steeds populairder om aan dat fenomeen mee te doen en een hele maand geen alcohol te drinken. Het levert leuke discussies op over de lessen die daaruit te trekken zijn. Gaan we voor alles of niets? Of voor altijd met mate. Drink je liever veel goedkope wijn of af en toe een kwalitatief goed glas?
Al deze vragen en lessen schoten aan mij voorbij toen ik begin dit jaar op een tropisch eiland bivakkeerde. De temperaturen maakten het onvermijdelijk dat de witte wijn ijskoud werd geserveerd in plastic wijnglazen op het strand. Sauvignon Blanc of Pinot Grigio, het verschil was niet te proeven. Een uitstapje naar de rosé op aanraden van de enthousiaste jonge serveerster was ook geen succes. “Iedereen” vond deze rosé geweldig verzekerde ze ons. We hebben weer geleerd dat de categorie “iedereen” niet alomvattend is. En onder het mom van ‘liever geen wijn dan slechte wijn’, dronk ik de rest van de dagen Mojito’s.
Deed ik ongewild toch mee aan Dry January. Want een Mojito is natuurlijk gewoon hetzelfde als ranja…..
Tot ziens bij Tax Wijn!
Viola.
Yorumlar